Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
kofluk — is., ğu 1) Kof olma durumu Seslerde tuhaf bir kofluk, havada donup kalan bir tınlama. A. İlhan 2) İçi boş yer 3) mec. Bilgisizlik, ahmaklık 4) mec. Güçsüzlük, dermansızlık … Çağatay Osmanlı Sözlük
tecevvüf — (A.) [ فﻮﺠﺕ ] kofluk … Osmanli Türkçesİ sözlüğü